Pałac- zbudowany w roku 1671- 76 w stylu barokowym. Rezydencja Lubomirskich, potem Sieniawskich i Czartoryskich. Wielokrotnie przebudowywany. Po pożarze w roku 1706 pałac otrzymał rokokowy kształt. Obecny kształt klasycystyczny nadał mu Ch. P. Aigner podczas przebudowy na przełomie XVII i XIX wieku. Wewnątrz zachowało się kilka oryginalnych sal i pomieszczeń: barokowa sień z pierwszego pałacu, sala kamienna, gotycka rycerska, żeliwna klatka schodowa, w bocznym skrzydle rozbudowanym za czasów rosyjskich sala kolumnowa, balowa oraz sala rysunku.
Park przypałacowy- powstał wraz z pierwotną rezydencją około roku 1670, początkowo miał charakter ogrodu francuskiego. Podczas odbudowy pałacu po zniszczeniach Izabella Czartoryska przekształciła go w krajobrazowy ogród romantyczny. Wśród zachowanych do dzisiaj drzew dominują: lipy drobnolistne, klony, graby, topole i topole białe.
Świątynia Sybilli- powstała w latach 1798- 1801 wg. Projektu Aignera na wzór antycznej świątyni Westy w Tivoli pod Rzymem. Budynek o kształcie rotundy, otoczony wokół korynckimi kolumnami, składa się z dwóch okrągłych sal; wejścia do górnej strzegą dwa porfirowe lwy. Było to pierwsze muzeum w Polsce. Izabella Czartoryska gromadziła tu pamiątki związane z historią Polski, eksponaty rycerskie, militaria. Wiele miejsca poświęcono Zamoyskiemu, Chodkiewiczowi, Kościuszce, sala dolna poświęcona była ks. Józefowi Poniatowskiemu.
Dom Gotycki- ukończony w roku 1809 przez Aignera pawilon ogrodowy charakterystyczny dla przełomu klasycyzmu i romantyzmu. W obiekt wkomponowano fragmenty architektoniczne zamków, pałaców i kościołów polskich i zagranicznych. Budowla o nieregularnym kształcie. We wnętrzach znajdowało się ponad 1500 pozycji muzealnych. Na parterze była sala herbowa, na piętrze sala zielona z galerią obrazów, zbiorem rękopisów, rzadkich druków, listów i gabinet, w którym mieściły się ulubione obrazy i pamiątki rodzinne Izabelli.
Pałac Marynki- wzniesiony w końcu XVIII wieku dla Marii ks. Wirtemberskiej, córki ks. Izabelli i Adama Czartoryskich. Budowla klasyczna projektu Ch. P. Aignera.
Dom Grecki- dawna oranżeria. Obecnie siedziba Biblioteki Miejskiej. W 1966 roku do klasycystycznego doryckiego frontonu dobudowano współczesny budynek.
Sarkofag- symboliczny monument z białego marmuru, powstał na wzór rzymskiego grobowca Scypiona. Czartoryscy poświęcili go Aleksandrowi Augustowi oraz Zofii z Sieniawskich- rodzicom Adama Kazimierza.
Brama Rzymska- wybudowana w 1829 jako trwała ruina na wzór łuku Tytusa w Rzymie.
Wieża Ciśnień- zbudowana w roku 1897
Domek Żółty- wzniesiony na początku XIX wieku w stylu klasycystycznym. Zwany Aleksandryjskim, bo podczas pobytu w Puławach mieszkał w nim późniejszy car Aleksander II.
Domek Chiński- altana parkowa; w niej rzeźba Tankreda i Kloryndy z XVIII wieku wykonana przez F. Lazariniego z Florencji.
Kościół Wniebowzięcia NMP- zbudowany na wzór rzymskiego Panteonu w roku 1803. Portyk wejściowy ozdobiony 6 kolumnami korynckimi, we wnętrzu 12 kolumn jońskich wspierających balkon, nakryty kopułą zdobioną malowanymi kasetonami.
Cmentarz Włostowicki- jedna z najstarszych nekropolii w Polsce. Liczne zabytkowe nagrobki domowników dworu puławskiego.
